-
1 rozbie|gnąć się
rozbie|c się, rozbie|gnąć się pf — rozbie|gać się impf (rozbiegnę się, rozbiegniesz się, rozbiegł się, rozbiegła się, rozbiegli się — rozbiegam się) v refl. 1. (uciec) to disperse- dzieci rozbiegły się po lesie the children dispersed in the forest- demonstranci rozbiegli się we wszystkie strony the demonstrators dispersed in all directions2. przen. [drogi, ulice, ścieżki] to divergeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbie|gnąć się
-
2 rozbie|c się
rozbie|c się, rozbie|gnąć się pf — rozbie|gać się impf (rozbiegnę się, rozbiegniesz się, rozbiegł się, rozbiegła się, rozbiegli się — rozbiegam się) v refl. 1. (uciec) to disperse- dzieci rozbiegły się po lesie the children dispersed in the forest- demonstranci rozbiegli się we wszystkie strony the demonstrators dispersed in all directions2. przen. [drogi, ulice, ścieżki] to divergeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbie|c się
См. также в других словарях:
rozbiec się — dk Vc, rozbiec siębiegli się rozbiegać się ndk I, rozbiec sięgają się, rozbiec sięgał się 1. «o dwóch lub kilku osobach: podążyć, pobiec w różnych kierunkach; rozproszyć się, rozpierzchnąć się» Dzieci rozbiegły się po lesie. Żołnierze rozbiegają… … Słownik języka polskiego
po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… … Słownik języka polskiego
